DERİSİ YÜZÜLMÜŞ -devam
2. Ağacın damarını bulmak için (marangoz değilsek) bir çivi çakıp iyi gömülüp gömülmediğine bakmak gerekir. Benim ince noktalarımı bulmak için de çiviye benzer bir araç vardır: şaka; pek şaka kaldırmam. İmgelik gerçekten ciddi bir şeydir ("ciddilik anlayışı"yla hiçbir ilgisi yoktur: aşık içi rahat insan değildir): aydaki çocuk (aysıl) oyunbaz değildir; ben de, aynı biçimde, oyuna kapalıyım: oyun durmamacasına ince noktalarımdan birine dokunma tehlikesi gösterdiğinden değil yalnızca, herkesi eğlendiren şey bana uğursuz göründüğü için de; bana takılmak tehlikelidir: çabuk kızdığım, alıngan olduğum için mi? -Daha çok yumuşak, yıkılabilir olduğum için, kimi ağaçların damarı gibi.
(İmgesel'in egemenliği altındaki kişi gösterenin oyununa "girmez": fazla düş kurmaz, söz oyununa başvurmaz. Yazdı mı yazısı bir İmge gibi düzdür, sözcüklerin okunabilir bir yüzeyini yeniden kurmak ister hep: kısacası, çağcıl metine göre (o da tersine, İmgelik'in yokoluşuyla tanımlanabilir) tarihe aykırıdır: roman yoktur artık, öykünülmüş İmge yoktur: çünkü Öykünme, Canlandırma, Örnekseme kaynaşmanın biçimleridir: modaları geçmiştir.)
Winnicot, Fragment d'une analyse (yorumlayan J. Louis Bouttes)
Roland Barthes, Bir Aşk Söyleminden Parçalar, s.90-1.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.